STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH W SENTE CENTRUM POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ I PSYCHOTERAPII; UL. BYDGOSKICH OLIMPIJCZYKÓW 3 85-796 BYDGOSZCZ

SENTE CENTRUM POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ I PSYCHOTERAPII wprowadza, z dniem opublikowania, zasady, które mają chronić przed krzywdzeniem małoletnich pacjentów Centrum.
Mówiąc „małoletni pacjent” mamy na myśli każdą osobę, która korzysta z usług Centrum, a nie ukończyła 18 roku życia.

CZYM JEST KRZYWDZENIE DZIECKA I JAK JE ROZPOZNAĆ?
Mówiąc „krzywdzenie” mamy na myśli przede wszystkim przestępstwa przeciw życiu, zdrowiu, seksualności i dobrym obyczajom, oraz przeciw rodzinie i opiece, dobremu imieniu i nietykalności cielesnej a także przestępstwa przeciw wolności.
Światowa Organizacja Zdrowia mówi, że krzywdzeniem jest każde zamierzone i niezamierzone działanie lub zaniechanie działania przez pojedynczego człowieka, instytucję lub społeczeństwo jako całość i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój.
Przemoc wobec dziecka to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste dziecka, w szczególności narażające je na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające jego godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na jego zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy.

Krzywdzenie dziecka może przybierać różne formy, które często występują jednocześnie obok siebie. Wszystkie mają znaczące konsekwencje dla rozwoju fizycznego, emocjonalnego, poznawczego i społecznego dziecka.

PRZEMOC FIZYCZNA:
To przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone.
• Może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
• To bicie, szarpanie, popychanie, rzucanie przedmiotami, kopanie dziecka, potrząsanie nim lub rzucanie, drapanie, szczypanie, gryzienie, ciągnięcie za włosy/uszy, zmuszanie do przebywania w niewygodnej pozycji, przypalanie, poparzenie lub zmuszanie do zjedzenia/połknięcia czegoś.
Uwaga! Klaps to też przemoc! Zakaz stosowania kar cielesnych w Polsce obowiązuje od 1 sierpnia 2010 r.* Art. 96(1). Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego mówi, że osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych.

PRZEMOC EMOCJONALNA (PSYCHICZNA):
• Przewlekła, szkodliwa relacja pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in.: obojętność opiekuna (brak zaangażowania emocjonalnego w kontakcie z dzieckiem), ignorowanie potrzeb emocjonalnych dziecka, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianie, oczernianie, odrzucanie, upokarzanie, straszenie, przypisywanie negatywnych cech dziecku, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy rodzicem/opiekunem a dzieckiem, to także zmuszanie dziecka do bycia świadkiem przemocy.

PRZEMOC SEKSUALNA (WYKORZYSTANIE SEKSUALNE DZIECKA)
• Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 roku życia
• Włączanie dziecka w aktywność seksualną: którą nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody.
• Aktywność seksualna między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem.
• Wchodzenie w kontakt fizyczny w sposoby takie jak:

• dotykanie intymnych części ciała i penetracja, ale także wsuwanie rąk pod ubranie, rozbieranie, „przypadkowe” dotykanie;
• symulowanie kontaktu seksualnego;
• naruszanie przestrzeni osobistej poprzez łaskotanie, klepanie, szczypanie, napieranie, ocieranie itp.;

• Bez kontaktu fizycznego, w sposoby takie jak:
– ekshibicjonizm( gdy ktoś pokazuje intymne części ciała osobom, które się tego nie spodziewają);

• wszelkie formy słownego molestowania(opowiadanie wulgarnych dowcipów o treści seksualnej, wulgarne wyzwiska, komentowanie ciała i jego intymnych części, seksualne aluzje, wydawanie odgłosów o podtekście seksualnym a także wykonywanie nieprzyzwoitych gestów;
• rozpowszechnianie szkodliwych kłamstw na temat czyjegoś zachowania i intymnych relacji z chłopakiem/dziewczyną (np. fotomontaż, plotki);
• podglądanie (na przykład w łazience szatni czy przebieralni);
• skłanianie do kontaktu z treściami pornograficznymi poprzez pokazywanie rysunków, zdjęć czy filmów;
• seksting (wysyłanie innym osobom przez Internet lub telefon swoich intymnych zdjęć lub filmów);
• wysyłanie wulgarnych lub namawiających do podjęcia kontaktów seksualnych wiadomości tekstowych i głosowych;
• grooming (uwodzenie w Internecie przez zdobycie zaufania, w celu nawiązania kontaktu i wykorzystania seksualnego);

• Wyzyskiwanie seksualne dziecka - gdy w zamian za udział w czynnościach seksualnych dziecko otrzymuje korzyść (w postaci prezentu, zapłaty lub innej) lub obietnicę korzyści.
ZANIEDBANIE
• Niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw przez rodziców, opiekunów, lub inne osoby zobowiązane do opieki, wychowania i ochrony dziecka.
• Obejmuje zarówno pojedyncze sytuacje, jak i schemat funkcjonowania, w którym rodzic/opiekun nie zapewnia odpowiednich warunków rozwoju i dobrostanu dziecka.
• Może to dotyczyć takich obszarów jak:
– zdrowie,
– edukacja,
– rozwój emocjonalny,
– odżywianie,
– schronienie i bezpieczne warunki życia

PRZEMOC RÓWIEŚNICZA
To sytuacja, w której dziecko doświadcza różnych form przemocy i prześladowania ze strony rówieśników w szkole, sąsiedztwie lub ze strony rodzeństwa, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych jak Internet czy telefon komórkowy
CYBERPRZEMOC
To sytuacja, w której ktoś naraża osobę małoletnią na szkodliwe materiały zamieszczone w Internecie lub bez jej zgody używa jej wizerunku lub nim manipuluje albo też wyśmiewa ją, poniża, obraża, szantażuje przy użyciu technologii cyfrowych. Cyberprzemocą jest także namawianie lub zmuszanie poprzez kontakt zdalny do czynności seksualnych.

JEŚLI DOŚWIADCZASZ JEDNEGO LUB KILKU RODZAJÓW KRZYWDZENIA OPISANYCH POWYŻEJ…
…bardzo możliwe, że zmagasz się z uczuciem wstydu, lękiem o swoje zdrowie, życie i swoją przyszłość, a także przyszłość swojej rodziny.
Być może masz poczucie winy, że prowokujesz sytuacje, w których doznajesz przemocy.
Najprawdopodobniej jest w tobie chęć ochronienia sprawcy przemocy, jeśli jednocześnie jest to osoba Ci bliska (rodzic, rodzeństwo, inny członek rodziny lub jej przyjaciel), z którą wiążą Cię bliskie relacje i uczucia.
Możesz obawiać się, że jeśli opowiesz o swojej krzywdzie, zostaniesz oddzielona/ny od najbliższych, stracisz swój dom i rodzinę, a bliskie Ci osoby trafią do więzienia.
Zapewne Twoje zaufanie do dorosłych zostało naruszone lub zupełnie zniknęło i nie wierzysz by ktokolwiek lub cokolwiek mogło zmienić Twoją sytuację.
Może być też tak, że opowiedzenie o tym, co Cię spotyka jest trudne, bo trudno znaleźć właściwe słowa by to opisać.
CO MOŻESZ ZROBIĆ?
Nie musisz być z tym sam/a/o, spróbuj opowiedzieć o swoich doświadczeniach terapeucie w naszym Centrum. Daj nam szansę abyśmy mogli Ci pomóc.
Co zrobimy?

• będziemy Cię wspierać, doradzać i razem z Tobą szukać najlepszego, indywidualnego rozwiązania dla Twojej sytuacji
• wskażemy instytucje pomocowe
• w sytuacji gdy Twoje życie i zdrowie będą realnie zagrożone zawiadomimy odpowiednie służby jak policja (997) czy pogotowie ratunkowe(112)
• gdy będzie to konieczne zastosujemy procedury zgodne z wytycznymi, które są opisane pod adresami:

https://www.gov.pl/web/sprawiedliwosc/standardy-ochrony-maloletnich---wytyczne
oraz https://standardy.fdds.pl/standardy-w-dzialaniu/medyczne
Możesz też skorzystać z form pomocy dostępnych przez telefon lub Internet:
W sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia zadzwoń na numer alarmowy 112
Jeśli masz potrzebę, żeby porozmawiać z kimś dorosłym, poprosić o radę lub pomoc dla siebie, koleżanki czy kolegi:

• 800 12 12 12 Dziecięcy telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka (Numer skierowany jest do dzieci, które potrzebują pomocy. Działa przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.);
• 116 111 Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (Jeżeli czujesz się krzywdzony i potrzebujesz pomocy – zadzwoń. Możesz także zarejestrować się na stronie www.116111.pl i wysłać wiadomość.);
• 116 123 Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia” (Uzyskasz wsparcie, pomoc psychologiczną, a także informacje o możliwościach uzyskania pomocy w Twojej okolicy. Możesz także wysłać wiadomość na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..);
• 801 615 005 Dyzurnet.pl (Tutaj zgłaszać możesz informacje o nielegalnych i niepokojących treściach, które znalazłeś w Internecie. Twoje zgłoszenie może być anonimowe i nikt nie dowie się, że to właśnie ty zgłosiłeś nielegalne treści. Treści możesz zgłosić także mailowo: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.;
• 800 199 990 Ogólnopolski Telefon zaufania Narkotyki (Tutaj uzyskasz pomoc, jeśli Twój problem związany jest z narkotykami lub uzależnieniem od nich. Telefon czynny jest codziennie od 16 do 21, z wyjątkiem świąt państwowych.).

Masz również prawo do złożenia na Policji lub w prokuraturze zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez osobę, która krzywdzi Ciebie i Twoją rodzinę.

Aby na terenie naszego Centrum nie dochodziło do krzywdzenia osób małoletnich wprowadzamy następujące zasady:

Zasady bezpiecznych relacji między małoletnimi:

1. Przestrzegaj ogólnie przyjętych zasad i norm współżycia społecznego a w szczególności szanuj prawo innych małoletnich do odmienności i zachowania tożsamości ze względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status ekonomiczny, sytuację rodzinną, wiek, płeć, orientację seksualną, cechy fizyczne i wygląd (na przykład sposób ubierania się, makijaż, ozdoby ciała, tatuaże, itp.), niepełnosprawność fizyczną i intelektualną.
2. Szanuj prawo innych do godności osobistej.
3. Swoje sądy i opinie wyrażaj spokojnie, nie obrażaj i nie krzywdź ani czynem, ani słowem.
4. Przeciwstawiaj się przemocy poprzez poinformowanie terapeuty w Centrum o takich sytuacjach.

5 Pamiętaj, że sam/a masz prawo do:

• ochrony przed wykorzystywaniem, przemocą i poniżaniem,
• do życia bez wyzysku (np. przymusowej pracy )i wykorzystywania (na przykład bycia zmuszanym do popełniania wykroczeń i przestępstw)
• do ochrony przed przemocą fizyczną, psychiczną, cyberprzemocą, przemocą rówieśniczą i zaniedbaniem;
• do ochrony przed wszystkimi formami wykorzystywania seksualnego.

1. Pamiętaj - jeśli doznajesz krzywdy zwróć się o pomoc do terapeuty

Czego nie możesz robić podczas przebywania w Sente?

• Stosować agresji i przemocy wobec innych pacjentów i osób przebywających na terenie Centrum, w tym terapeutów.
• Stwarzać niebezpiecznych sytuacji poprzez swoje zachowanie, jak rzucanie przedmiotami, używanie niebezpiecznych substancji, przynoszenie ostrych, niebezpiecznych narzędzi itp.
• Przywłaszczać sobie przedmioty stanowiące wyposażenie Centrum lub należące do innych osób korzystających z przestrzeni Centrum (innych pacjentów, terapeutów, rodziców i opiekunów pacjentów)
• Nagrywać i filmować inne osoby przebywające na terenie Centrum
• Korzystać z urządzeń elektronicznych na terenie Centrum, z wyjątkiem sytuacji omówionych z terapeutą.
• opuszczać teren Centrum, jeśli Twój rodzic/opiekun sprzeciwia się temu.

Zasady korzystania z telefonów komórkowych oraz innych urządzeń elektronicznych na terenie Centrum:

• Jeśli przynosisz do Centrum telefon komórkowy lub inne urządzenie elektroniczne to czynisz to na własną odpowiedzialność i za zgodą swoich rodziców/opiekunów – to oni są odpowiedzialni za sposób w jaki korzystasz z tych urządzeń.
• Centrum nie ponosi odpowiedzialności za zaginięcie, zniszczenie czy kradzież sprzętu.
• Podczas spotkań z terapeutą nie korzystaj z tych urządzeń w innych sposób niż zostało to omówione z terapeutą (np. oczekiwanie na ważny telefon) – wycisz albo wyłącz telefon i schowaj go przed wejściem do gabinetu aby nie przeszkadzał Ci w rozmowie.
• Nie filmuj, ani nie nagrywaj nikogo na terenie Centrum.

Pamiętaj, że jeśli złamiesz te zasady terapeuta poinformuje o tym Twoich rodziców/opiekunów.
Ochrona wizerunku

• Twój wizerunek podlega ochronie na podstawie przepisów zawartych w Kodeksie Cywilnym, w ustawie o prawie autorskim o prawach pokrewnych, a także na podstawie ustawy o ochronie danych osobowych (RODO).
• Upublicznianie wizerunku małoletniego do 16 lat, w jakiejkolwiek formie, wymaga zgody rodzica/opiekuna,
• Osoba małoletnia powyżej 16 roku życia ma prawo do wyrażenia zgody samodzielnie.
• Centrum nie upublicznia w żaden sposób wizerunku i danych pacjentów, ani nie umożliwia tego mediom bez indywidualnej zgody pacjentów i ich rodziców/opiekunów.
• Nagrywanie sesji terapeutycznych w celach superwizji podlega indywidualnym ustaleniom podczas omawiania kontraktu terapeutycznego z pacjentem i jego rodzicami/opiekunami – masz prawo nie wyrazić zgody na nagrywanie sesji.

Zasady ochrony danych osobowych małoletnich:

• Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych.
• Terapeuci Centrum mają obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarzają, zgodnego z przepisami RODO zabezpieczenia tych danych oraz udostępniania ich wyłącznie podmiotom do tego uprawnionym na mocy obowiązujących przepisów.

Podsumowanie

Dokument wchodzi w życie z dniem jego ogłoszenia.
Ogłoszenie dokumentu następuje w sposób dostępny dla pacjentów i terapeutów Centrum – w wersji papierowej w poczekalni Centrum, oraz w wersji elektronicznej - na stronie internetowej pod adresem: https://sente-psychoterapia.com/som