Jest to badanie, które wykonuje psycholog i za pomocą testów ocenia poziom m.in. pamięci, koncentracji uwagi, funkcji językowych i wzrokowo – przestrzennych u osoby badanej. Badanie to ma na celu określenie czy trudności poznawcze z którymi zgłasza się pacjent mieszczą się w normie przewidzianej dla danego wieku czy nie, i czy w związku z tym potrzebne jest leczenie lub dalsza diagnostyka u specjalisty np. neurologa.

Podczas pierwszego spotkania lub kilku pierwszych (w zależności od sposobu pracy terapeuty oraz tego z czym zgłasza się osoba przychodząca po pomoc) terapeuta pyta o problem z którym dana osoba się zgłosiła, zadaje także pytania o podstawowe dane takie jak wiek, wykonywany zawód, choroby, przyjmowane leki. Może zapytać o różne obszary codziennego funkcjonowania takie jak sen, apetyt, nastrój, relacje, spędzanie wolnego czasu. To pozwala określić proponowaną formę pomocy.

W zależności od sposobu pracy psychoterapeuty oraz tego z czym zgłosiła się osoba przychodząca po pomoc może trwać od kilku miesięcy do kilku lat.

Czy korzysta z superwizji oraz jakie szkolenie/a psychoterapeutyczne ukończył? W jakim nurcie psychoterapeutycznym pracuje i jakie metody wykorzystuje w swojej pracy?

Superwizja pozwala terapeucie przyjrzeć się własnemu doświadczeniu w pracy z pacjentem oraz ewentualnym trudnościom w tym kontakcie leżącym po stronie samego terapeuty, jak i pacjenta. Ma zapewnić wysoką jakość świadczonych usług terapeutycznych.

Psychoedukacja jest jedną z form pomocy psychologicznej. Polega ona na edukowaniu na temat aspektów psychologicznych wybranego zagadnienia. Daje konkretne narzędzia do radzenia sobie z kryzysami, stresem, chorobą lub zaburzeniem.

Podejście psychodynamiczne zakłada istnienie wewnętrznych, często nieuświadomionych mechanizmów działania oraz ukrytych potrzeb czy nierozwiązanych (w przeszłości) konfliktów intrapsychicznych.

Co do zasady pracujemy w kontakcie osobistym w gabinecie. Wychodzimy z założenia, że taka forma kontaktu przynosi najwięcej korzyści naszym pacjentom.

Badanie diagnostyczne odbywa się zgodnie z Rekomendacją Sekcji Szkolenia Specjalizacyjnego Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Składa się z wywiadu klinicznego, analizy istniejących dokumentów historii trudności szkolnych oraz dokumentacji medycznej, a także wywiadu diagnostycznego opartego na kryteriach podręcznika diagnostycznego DSM5. Badanie trwa minimum 90 minut. Cały proces diagnostyczny zakończony jest wydaniem pisemnej opinii oraz przedstawieniem pacjentowi zaleceń co do dalszego leczenia.

Badanie diagnostyczne odbywa się zgodnie ze standardami zawartymi w dokumencie Autism In Adults Evidence Update. Niestety, aktualnie nie ma oficjalnych polskich rekomendacji diagnostycznych. Badanie składa się z wywiadu klinicznego z pacjentem oraz jego bliskimi, analizy istniejących dokumentów historii trudności szkolnych oraz dokumentacji medycznej i psychologicznej, a także wywiadu diagnostycznego. Badanie jest czasochłonne i wymaga wielu spotkań. Ich ilość jest określona indywidualnie zgodnie z potrzebami konkretnego procesu diagnostycznego. Cały proces zakończony jest wydaniem pisemnej opinii oraz przedstawieniem pacjentowi zaleceń co do dalszego postępowania terapeutycznego.

Realizujemy wyłącznie wizyty prywatne. Nie mamy kontraktu z NFZ ani żadnym innym ubezpieczycielem.

Emotionally Focused Therapy – EFT została rozwinięta przez dr Sue Johnson i dr Les’a Greenberga w latach 80-tych XX wieku jako terapia dla par. EFT stało się nowym sposobem rozumienia dorosłych relacji miłosnych. Podejście spotkało się z niespotykanym sukcesem w pomaganiu parom w kryzysie oraz poprawie ich relacji.

EFT opiera się na teorii przywiązania, rozwiniętej przez Johna Bowlby’ego i Mary Ainsworth. Korzysta z dorobku podejścia humanistycznego i doświadczeniowego Carla Rogersa i terapii strukturalnej Salvadora Minuchina. Ponadto EFT jest terapią, która bazuje na najnowszych odkryciach neurobiologii interpersonalnej tj. teoria poliwagalna Stephena Porges’a.

W terapii par skoncentrowanej na emocjach (EFT) terapeuta wraz z parom przygląda się powtarzającym się cyklom interakcji w parze, w których partnerzy utykają i często mają poczucie oddalania się od siebie. Centralnym punktem odniesienia w EFT jest przywiązanie i to właśnie przez tę soczewkę przywiązania staramy się pomóc parze doświadczyć swojej wrażliwości w bezpieczny i niezagrażający sposób.