Jest to badanie, które wykonuje psycholog i za pomocą testów ocenia poziom m.in. pamięci, koncentracji uwagi, funkcji językowych i wzrokowo – przestrzennych u osoby badanej. Badanie to ma na celu określenie czy trudności poznawcze z którymi zgłasza się pacjent mieszczą się w normie przewidzianej dla danego wieku czy nie, i czy w związku z tym potrzebne jest leczenie lub dalsza diagnostyka u specjalisty np. neurologa.

Podczas pierwszego spotkania lub kilku pierwszych (w zależności od sposobu pracy terapeuty oraz tego z czym zgłasza się osoba przychodząca po pomoc) terapeuta pyta o problem z którym dana osoba się zgłosiła, zadaje także pytania o podstawowe dane takie jak wiek, wykonywany zawód, choroby, przyjmowane leki. Może zapytać o różne obszary codziennego funkcjonowania takie jak sen, apetyt, nastrój, relacje, spędzanie wolnego czasu. To pozwala określić proponowaną formę pomocy.

W zależności od sposobu pracy psychoterapeuty oraz tego z czym zgłosiła się osoba przychodząca po pomoc może trwać od kilku miesięcy do kilku lat.

Czy korzysta z superwizji oraz jakie szkolenie/a psychoterapeutyczne ukończył? W jakim nurcie psychoterapeutycznym pracuje i jakie metody wykorzystuje w swojej pracy?

Superwizja pozwala terapeucie przyjrzeć się własnemu doświadczeniu w pracy z pacjentem oraz ewentualnym trudnościom w tym kontakcie leżącym po stronie samego terapeuty, jak i pacjenta. Ma zapewnić wysoką jakość świadczonych usług terapeutycznych.

Psychoedukacja jest jedną z form pomocy psychologicznej. Polega ona na edukowaniu na temat aspektów psychologicznych wybranego zagadnienia. Daje konkretne narzędzia do radzenia sobie z kryzysami, stresem, chorobą lub zaburzeniem.

Podejście psychodynamiczne zakłada istnienie wewnętrznych, często nieuświadomionych mechanizmów działania oraz ukrytych potrzeb czy nierozwiązanych (w przeszłości) konfliktów intrapsychicznych.